Bierzmowanie
to sakrament, przez który już wcześniej ochrzczeni otrzymują przez namaszczenie czoła i włożenie rąk szafarza dar samego Ducha Świętego, a przez naznaczenie charakterem doskonalej łączą się z Kościołem i mocniej są zobowiązani, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem.
Bierzmowanie przynosi wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej, to znaczy:
- głębiej zakorzenia w Bożym synostwie (zob. Rz 8,15);
- ściślej jednoczy z Chrystusem;
- pomnaża dary Ducha Świętego;
- udoskonala więź z Kościołem;
- udziela specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża;
- bierzmowanie podobnie jak chrzest wyciska w duszy chrześcijanina duchowe znamię, czyli niezatarty charakter. Dlatego ten sakrament można przyjąć raz w życiu.
Sakrament bierzmowania może przyjąć każdy człowiek ochrzczony, który go jeszcze nie przyjął. Kandydat powinien być odpowiednio przygotowany, wykazywać się dojrzałą wiarą, a przed przyjęciem bierzmowania powinien przystąpić do sakramentu pokuty.
ZOBOWIĄZANIA WYNIKAJĄCE Z PRZYJĘCIA SAKRAMENTU BIERZMOWANIA:
- budowanie wspólnoty chrześcijańskiej przez umacnianie wewnętrznych (nadprzyrodzonych) i zewnętrznych więzi z Kościołem.
- dawanie świadectwa Chrystusowi przez odważne wyznawanie, głoszenie i obronę wiary oraz osobiste zaangażowanie apostolskie.
- odpowiedzialność za Kościół przez dojrzałe współdziałanie z hierarchią kościelną w realizowaniu powołania Kościoła, jakim jest doprowadzenie ludzi do zbawienia.
FORMALNOŚCI ZWIĄZANE Z SAKRAMENTEM BIERZMOWANIA:
Przygotowanie do przyjęcia bierzmowania odbywa się w każdej parafii. Obejmuje ono młodzież, która w bieżącym roku ukończy przynajmniej 14. rok życia.
Świadkiem bierzmowania może być praktykujący katolik, który już przyjął sakrament bierzmowania. Jego zadaniem jest troska o to, by bierzmowany wypełniał obowiązki wypływające z przyjęcia tego sakramentu.